14 Φεβρουαρίου 2019

Ο καλός... κόουτς - Δήμαρχος και οι σωστές αποφάσεις στην κρίσιμη στιγμή.

 Μυκονος Δημοτικές εκλογές  2019 


Ένας καλός μάνατζερ, σε οποιοδήποτε πόστο, λέγεται και είναι καλός εφόσον τηρεί κάποιους απλούς κανόνες. Είτε είσαι διευθυντής σε μία εταιρία, είτε πρόεδρος σε ένα Σωματείο, είτε προπονητής σε μία ομάδα ή, ακόμα - ακόμα, αν είσαι Δήμαρχος!

Ας σταθούμε στο τελευταίο και ας το παρομοιάσουμε με έναν προπονητή ποδοσφαίρου: Το να αλλάξεις έναν αντιδήμαρχο ή, γενικότερα, συνεργάτη σου, δεν σημαίνει ότι είναι αποτυχημένος απαραίτητα. Μπορεί και να είναι, αλλά δεν είναι το μόνο κριτήριο η αλλαγή του. 

Θα σκεφτείτε βέβαια το εύλογο "Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις". Ναι, παίζει και αυτό. Αλλά, ομάδα που και δεν παίρνει πρωτάθλημα και που έχει "γερασμένους" παίχτες, πόσο σίγουρο είναι ότι στο τέλος του... πρωταθλήματος δεν θα "πέσει"; 

Όλοι ξέρουν πως οι αλλαγές παικτών έχουν στο ποδόσφαιρο αριθμητικό όριο, αλλά στα δημοτικά πράγματα έχουν χρονικό. Ή θα αλλάξεις τώρα τους - ίσως - καλούς, αλλά ενδεχομένως κουρασμένους "παίχτες" ή θα βγάλεις καλούς παίχτες για να βάλεις άλλους προκειμένου να αλλάξεις το "σύστημα". Αν δεν το κάνεις τώρα, μέχρι το... 90΄ ( έτος 2019 για τις Δημοτικές εκλογές), μπορεί το "σύστημα" που παίζει από την αρχή να σε καταστρέψει και οι "παίχτες" να μην μπορούν να πάρουν τα πόδια τους. 

Για αυτό, ο καλός κόουτς δεν φοβάται να βγάλει ακόμα και τους... ποδοσφαιρικούς άσσους, αν κρίνει πως ό,τι είχαν να προσφέρουν, το έκαναν και πως ξεκούραστοι "παίχτες" μπορούν να... γυρίσουν το παιχνίδι. 

Ένας αποτυχημένος κόουτς, κοιτάει τις... δημόσιες σχέσεις, φοβάται να έρθει σε ρήξη με τους... αστέρες της ομάδας του και ακόμα και αν βλέπει ότι δεν είναι σε φόρμα, δεν φέρνουν αποτελέσματα, παρά τις αποδοκιμασίες της... κερκίδας και του... πάγκου, τον κρατά στο παιχνίδι, μόνο και μόνο επειδή είναι δημοφιλής! Αποτέλεσμα; Και το ματς χάνεται και στην ομάδα υπάρχει γκρίνια.

Πως, λοιπόν, ένας καλός "κόουτς" του Δήμου μπορεί να φέρει αλλαγή στην ομάδα του; 

Πρώτον, ξεχνάει μια για πάντα τι ψήφους πήρε ο καθένας και πόσο φίλος ή εχθρός του είναι. Νόμος. Έχουμε δει ντενεκέδες να παίρνουν χιλιάδες ψήφους και διαμάντια να παίρνουν ελάχιστους. Στην πράξη, όμως, κρίνεται η πραγματική αξία. 

Δεύτερον, βασικό κριτήριο είναι το καλό του Δήμου και όχι οι ισορροπίες. Η ιστορία έχει αποδείξει πως όταν οι ισορροπίες προκρίνονται του γενικού καλού, το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό. 

Τρίτον, φέρεται με γενναιότητα και με ανοιχτό πνεύμα. Δεν κολλά στην πεπατημένη, απλά και μόνο για τον φόβο του άγνωστου. Όποιος δεν τολμά, είναι καταδικασμένος να μένει στην μετριότητα, αν όχι να τον πάρει ο κατήφορος. 

Τρία απλά βήματα, που πρέπει να γίνουν στα εσώψυχα του κάθε... κόουτς. 

Και ένα μεγάλο βήμα που θα εξωτερικευθεί: 

Κλείνει τα αυτιά σε αυλοκόλακες, καταστροφολόγους, γλείφτες, "συμβουλάτορες" και βάζει με σθένος το δικό σου κριτήριο μπροστά. Αν έχει καλό κριτήριο, θα επιτύχει και η νίκη θα είναι όλη δική του. Αν δεν έχει, θα χάσει, αλλά θα χάσει τουλάχιστον αξιοπρεπώς, όχι επειδή δεν τόλμησε να υπάρξεις ο πραγματικός ηγέτης. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου