Ένα ακόμη καλοκαίρι που χυδαίοι εμπόροι βιάζουν τα νησάκια του Αιγαίου, καταπατούν δημόσιο χώρο, *σηκώνουν φαραωνικά έργα, χτίσματα πάνω στην άμμο με δούλους με στρινγκ. Δεν μιλάς: το κάθε νησί μεταμορφώνεται σε παρένθεση πόλης. Όταν μιλάς: "δεν θέλεις την ανάπτυξη, τις επενδύσεις, την επιχειρηματικότητα". Οι ψυχές των τόπων, η σοφία που συνυπήρχαν άνθρωποι και πέτρες, χώμα και νερό υποχωρεί στον κάθε ναυαγό με χαιμαλιά, στο κάθε προγούλι, στον κάθε φορέα marketing και κέρδους εις βάρος μιας συνέχειας που διακόπτεται από μπαλαντέζες, φοίνικες, ξαπλώστρες και ντίλερ αισθημάτων.
Dimitris N. Maniatis
Κάτι για Μύκονο: η κριτική στο φαραωνικό μοντέλο που οικοδομείται για το νησί, ταυτίζεται έντεχνα και καθοδηγημένα με την γκρίνια ή την οπισθοδρόμηση. Σε μικρή κλίμακα το νησί μεταρρυθμίζεται σε κόντρα όλων των βαρέων παρελθοντικών δυνάμεων. Μόνο που όταν η αλλαγή συντελεστεί ολοκληρωτικά- αφού γεωγραφικά και χωροταξικά κάποτε το νησί δεν επαρκεί για άλλη αλλαγή- δεν θα υπάρχει πια η Μύκονος. Οι ντόπιοι πια δεν μπορούν να κάνουν τίποτε. Το νησί χάθηκε με δική τους ευθύνη. Είναι μεγάλο, είναι το πιο τουριστικό, είναι το καλύτερο σε όλα, αλλά είναι πια μια πόλη.
Dimitris N. Maniatis
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Editor Ιουλιος 2018 :Kαι ο Επίλογος αγαπητοί Πατριώτες είναι,Θα δίνατε τη σκηνή του Ηρωδείου για παραστάσεις κίτς και καμήλες; Γιατί δίνεται η σκηνή του οικισμού της Μυκόνου, του Κορμπυζιέ και της Δήλου; Οικισμός αναγνωρισμένος από τους καλλίτερους, αν όχι ο καλλίτερος, για την λαϊκή του αρχιτεκτονική στη Μεσόγειο.
...Εκτιμώ ότι δεν είναι θέμα «ελευθερίας» της επιχειρηματικότητας, αλλά αισθητικής και προνοητικότητας για την μελλοντική ευημέρια του νησιού. Για τους σκεπτόμενους, συνετούς Μυκονιάτες με ΟΡΑΜΑ και επιχειρηματίες ντόπιους και Ελλαδίτες, που νοιάζονται για την «Εικόνα» της Μυκόνου και την καινοτόμα εξέλιξη της στο διηνεκές. Γι’ αυτούς που προβλέποντας το μέλλον θέλουν να αποφύγουν το τραγικο τέλος των ηρώων του «Φάουστ» και του «Ντοριαν Γκρει» πουλόντας την ψυχή τους στο διαβολο για εφήμερα «πλουτη».
Οι επιχειρηματίες «της αρπαχτής» και «κυνηγοί κεφαλών», είναι κυνικοί και ευέλικτοι. Αφού «στύψουν το λεμόνι» θα εξαφανιστούν έγκαιρα για άλλα «σαφάρι», αφήνοντας πίσω τους, σε όλους εμάς, τα φλούδια.
Γιατί όπου πατεί το πόδι της ετούτη η φυλή , τα προσαρμόζει όλα στα μέτρα και στα γούστα της, αδιαφορώντας για τους ιθαγενείς, που κατοικούσανε πρότερα τον τόπο, και τις συνήθειές τους.
Η υπεροψία, η κουτοπονηριά και η αισχροκέρδεια που επικρατούν στο πιο διάσημο νησί της χώρας θα γυρίσουν μπούμερανγκ στους επιχειρηματίεςκαι κατ επεκταση σε εμάς τους ντόπιους τα επόμενα καλοκαίρια.
Και μπορεί η Μύκονος ακόμα να «ξαπλώνει» στις πολυτελείς σεζλόνγκ όπως ένα δίμετρο ζάμπλουτο σούπερ μόντελ, αλλά προσοχή μη καταντήσει τις επόμενες σεζόν όπως οι κακομποτοξαρισμένες γριές τσατσάδες που παρακαλάνε τους πελάτες στην πόρτα.
ps: διαβάστε και το προφητικό άρθρο του 2018 .......
Μύκονος το Ελ Ντοραντο του Eυρωπαϊκου νοτου Edition 2020.
Μήτσος ο Εκδοροσφαγέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου