Ένα ακόμη καλοκαίρι που χυδαίοι εμπόροι βιάζουν τα νησάκια του Αιγαίου, καταπατούν δημόσιο χώρο, σηκώνουν φαραωνικά έργα, χτίσματα πάνω στην άμμο με δούλους με στρινγκ. Δεν μιλάς: το κάθε νησί μεταμορφώνεται σε παρένθεση πόλης. Όταν μιλάς: "δεν θέλεις την ανάπτυξη, τις επενδύσεις, την επιχειρηματικότητα". Οι ψυχές των τόπων, η σοφία που συνυπήρχαν άνθρωποι και πέτρες, χώμα και νερό υποχωρεί στον κάθε ναυαγό με χαιμαλιά, στο κάθε προγούλι, στον κάθε φορέα marketing και κέρδους εις βάρος μιας συνέχειας που διακόπτεται από μπαλαντέζες, φοίνικες, ξαπλώστρες και ντίλερ αισθημάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου