Στην Μυκονο δυστυχώς ειμαστε ό,τι ψηφίζουμε...

ΕΙΤΕ το θέλουμε είτε όχι, όσο κι αν επιχειρούμε να πετάξουμε από πάνω μας τη «ρετσινιά», τελικά δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση.

ΕΙΜΑΣΤΕ ό,τι ψηφίζουμε και όποιους ψηφίζουμε.

Η ΨΗΦΟΣ μας από τη στιγμή που καθορίζεται από συναισθηματικές επιλογές, οι οποίες μεταλλάσσονται σε ιδεολογίες, εκφράζει κάθε φορά ό,τι θεωρούμε ότι μας αφορά.

ΕΙΜΑΣΤΕ δυστυχώς ό,τι ψηφίζουμε κι ας διαμαρτυρόμαστε εκ των υστέρων για τις επιλογές μας και εκ του ασφαλούς βεβαίως.

ΚΑΚΩΣ δυσφορούμε βέβαια όταν έχουμε απομακρυνθεί από την κάλπη αλλά φαίνεται πως δεν μα κακοφαίνεται και τόσο.

ΟΣΟ γι’ αυτούς που συνειδητά ψηφίζουν όποιους και ό,τι ψηφίζουν, να μην έχουν την αίσθηση και μένουν τελικά με την εντύπωση ότι ψήφισαν τους καλύτερους.

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ κάθε φορά είναι οι «άλλοι», που όμως δεν ψηφίστηκαν αφού δεν είχαν τις απαραίτητες προδιαγραφές των ψηφοφόρων.

ΕΙΜΑΣΤΕ τελικά ό,τι ψηφίζουμε κι αυτό άλλωστε εκμεταλλεύονται και οι εκάστοτε εκλεγμένοι για να εκμαυλίσουν τους ψηφοφόρους τους και ενίοτε να τους κανακεύουν κιόλας.

ΚΙ ΑΦΟΥ είμαστε ό,τι ψηφίζουμε κατά το γνωστό «εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω», ό,τι μας μοιάζει ψηφίζουμε.

ΚΙ ΟΣΟ χειρότερο είναι αυτό που μας μοιάζει, τόσο ευκολότερα το επιλέγουμε.

ΑΥΤΟΙ είμαστε φίλτατοι και όλα αυτά περιβάλλοντάς τα με τα ράκη της δημοκρατίας, τα κάνουμε σημαντικό, ακόμα κι όταν είναι ασήμαντα.

ΕΤΣΙ φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, αλλά μυαλό δεν βάλαμε.

ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ βέβαια υπάρχουν ακόμα και ευτυχώς.

ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ όμως που δύσκολα τους επιλέγουμε για πρώτους ρόλους, ίσως γιατί δεν βλέπουμε σε αυτούς την εικόνα μας.

ΕΙΜΑΣΤΕ δυστυχώς ό,τι ψηφίζουμε, αλλά ποτέ δεν μαθαίνουμε από τις επιλογές μας, ακόμα κι όταν τις θεωρούμε εκ των υστέρων λανθασμένες και άστοχες.

ΥΓ Ολα του φταίνε του Μυκονιατη και η κλάψα του πάει σύννεφο. Κορόμηλο πέφτει το δάκρυ και η γκρίνια δεν έχει τελειωμό. Μπροστά του ακόμα και βασίλισσα του «μελό» Μάρθα Κλαψα θυμίζει ηθοποιό γ’ διαλογής. 

Δυστηχως ομως είμαστε ότι τρώμε ό,τι ψηφίζουμε και όποιους ψηφίζουμε...

 By Θ.Π