«Βγήκα νωρίς το βράδυ με δύο φίλους να φάμε. Ήμουν λιγάκι κουρασμένη και όλο σκεφτόμουν να γυρίσω πίσω στο σπίτι να ξαπλώσω αλλά δεν το αποφάσιζα. Όταν πια επιστρέψαμε σπίτι και αφού μπήκα στο δωμάτιό μου, διαπίστωσα ότι με είχαν κλέψει. Μου είχαν σηκώσει το χρηματοκιβώτιο που ήταν βιδωμένο στον τοίχο. Μέσα είχα τα αγαπημένα μου κοσμήματα και το ρολόι που μου είχε κάνει δώρο ο πατέρας μου. Το σοκ ήταν μεγάλο για μένα και τα δύο μου παιδιά που ευτυχώς είχαν βγει βόλτα στην χώρα. Η τύχη ήταν και με το μέρος μου, σκέφτηκα, που άργησα να επιστρέψω γιατί αν είχα βρεθεί μόνη αντιμέτωπη με τους κλέφτες θα με είχαν σίγουρα χτυπήσει και ποιος ξέρει τι άλλο. Ήταν στημένη δουλειά γιατί πήγαν κατευθείαν στο υπνοδωμάτιο. Το χρηματοκιβώτιο το βρήκε η αστυνομία σε ένα οικόπεδο πιο πάνω, σπασμένο με βαριοπούλα και άδειο. Η κίνηση ήταν γρήγορη και στοχευμένη. Σίγουρα μας παρακολουθούσαν. Πριν λίγες ημέρες είχα εργάτες που μαστορεύανε. Δεν κατηγορώ κανέναν αλλά ήταν οι μόνοι που είχαν μπει στο σπίτι. Πηγαίνω σχεδόν καθημερινά στο αστυνομικό τμήμα. Κάνουν ό,τι μπορούν αλλά με τα μέσα που διαθέτουν (ένα περιπολικό και λίγους, μετρημένους στα δάχτυλα, αστυνομικούς), δεν είναι ανθρωπίνως δυνατόν να τα βγάλουν πέρα με διεθνείς εγκληματικές οργανώσεις που δρουν εκεί όπου υπάρχει συγκεντρωμένος πλούτος και γίνεται τεράστιος τζίρος». Αυτά περιληπτικά μου είπε η φίλη μου τηλεφωνικά, ενώ πήγαινε για άλλη μια φορά στο αστυνομικό τμήμα για να καταθέσει και να δει υπόπτους.
Στη Μύκονο την περίοδο αυτή φιλοξενούνται 100.000 τουρίστες και χιλιάδες αλλοδαποί που εργάζονται σε διάφορες δουλειές, εκ των οποίων μονάχα επτά χιλιάδες είναι εγγεγραμμένοι. Η φίλη μου έμαθε από τους αστυνομικούς ότι έχουν γίνει άλλες τέσσερις παρόμοιες ληστείες, έχει διαπραχθεί ένας φόνος και έχουν συμβεί δεκάδες σοβαρά αυτοκινητιστικά ατυχήματα. Κανείς δεν μιλάει όμως γι αυτά για να μην λερωθεί η εικόνα του ασβεστωμένου νησιού και επηρεαστεί ο τουρισμός. Οι Μυκονιάτες ασχολούνται με το πώς να γεμίσουν με οποιονδήποτε τρόπο τις τσέπες τους. Ένα μπουκάλι βότκα στα καλά μαγαζιά χρεώνεται 250 ευρώ και Άραβες, Τούρκοι, Λιβανέζοι ξοδεύουν χιλιάδες ευρώ πίνοντας σαμπάνιες και τρώγοντας sushi στις ξαπλώστρες. Το νησί είναι το πιο ακριβό μέρος στον πλανήτη για να περάσει κάποιος τις καλοκαιρινές του διακοπές. Καλό αυτό, δεν λέω. Το πραγματικά όμως άσχημο, (δολοφονίες, σοβαρά ατυχήματα, ναρκωτικά, πορνεία, φοροδιαφυγή, ληστείες) που συνοδεύει όλη αυτήν την κοσμοπολίτικη ευφορία και λάμψη δεν γίνεται γνωστό για ευνόητους λόγους.
Εύχομαι ο νεοεκλεγείς κοσμοπολίτης δήμαρχος της Μυκόνου, Κωνσταντίνος Κουκάς, 32 μονάχα ετών, που θα αναλάβει τον Σεπτέμβριο να αφουγκραστεί τον άμεσο κίνδυνο. Να απαιτήσει μεγαλύτερη αστυνομική δύναμη για να προστατεύσει τους κατοίκους και παραθεριστές από ατυχήματα και από την εγκληματικότητα. Να ενεργήσει με καθαρό μυαλό, ανεπηρέαστος από μικροσυμφέροντα επιχειρηματιών. Να δει τη μεγάλη εικόνα. Η Μύκονος είναι πια ένας διάσημος διεθνής τουριστικός προορισμός και κάθε μέρα στο αεροδρόμιό της προσγειώνονται τσάρτερ απ' όλον τον πλανήτη. Οφείλουμε να την προστατεύσουμε, να την περιφρουρήσουμε και να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια των παραθεριστών, αλλά και των μονίμων κατοίκων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου