Mύκονος τα χειρότερα είναι προφανώς μπροστά μας...

θέλω να ‘μαι μοναδικός και αντί για μάσκα να φορέσω εσένα τρέλα...

Σκέφτομαι ότι η περίπτωση του μικρού τιμονιέρη  και της συντροφιάς του, απέδειξε με τον πλέον περίτρανο τρόπο ότι στις αποτυχημένες κοινωνίες,( βλέπε Mύκονος ) το ψάρι δε βρωμάει από το κεφάλι! Όχι, καλοί μου Πατριώτες, από την ουρά βρωμάει το ψάρι τελικά, από εσάς τους ιδιους !!!Και πόσο άσχημα ζέχνει το μπαγιάτικο ετούτο ψάρι, δεν το χωράει του ανθρώπου ο νους... Και μη χειρότερα, δηλαδή ως ευχή, αφού τα χειρότερα είναι προφανώς μπροστά μας...

Δυστυχώς μέσα σε αυτό το καρναβάλι δεν βρίσκουμε μάσκα να συμμετέχουμε,όταν βρούμε μια να μας ταιριάζει θα επανέλθουμε.

Θέλω να δώ το άσπρο της Μυκόνου,μες απ' τα μάτια ενός πιτσιρικά...

Και τίποτ’ άλλο δε θυμάμαι να `χω ζήσει

που να `χει μέλι από σκουριά στην άκρη του σβησμένο,

όσο όταν στέκομαι στα πόδια μου μετά από μεθύσι

και να με πάρεις αγκαλιά στο δρόμο περιμένω.

Θέλω να δω τ’ άσπρο  της Μυκόνου

μέσα απ’ τα μάτια ενός πιτσιρικά

να ημερέψω λίγο φως μου

κι όταν θα γεννηθεί ο γιος μου

θα μου τα μάθει της ζωής τα μαγικά.

Και ξόδεψα και μοίρασα και μάλλον ξεχρεώνω

μια στοίβα χρόνια ασθενικά με μια αγκαλιά σκουπίδια.

άλλα να θέλω σαν τρελός και μ’ άλλα να ματώνω,

φυγές να σκάβω μες στη γη και να γυρνώ στα ίδια.

Στίχοι:  

Οδυσσέας Ιωάννου

Μουσική:  

Θάνος Μικρούτσικος

	1.	Βασίλης Παπακωνσταντίνου
	2.	Ρίτα Αντωνοπούλου

Το Blog θα παραμείνει

1.

Βασίλης Παπακωνσταντίνου

2.

Ρίτα Αντωνοπούλου