Από την Μαρία Παρέντη
”Έχοντας ανοιχτά τα αυτιά μας στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η λαϊκή οικογένεια, σχεδιάζουμε πρωτοβουλίες ανάδειξης και διεκδίκησης για το οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας, που αγγίζει κάθε λαϊκή οικογένεια, ιδιαίτερα μάλιστα στην Πάτρα. Για την Δημοτική Αρχή το δικαίωμα στη δουλειά με δικαιώματα, η προστασία των ανέργων και των οικογενειών τους αποτελεί πρώτη προτεραιότητα”Κώστας Πελετίδης
Σε καιρούς μνημονιακούς, με το κράτος δικαίου να αποτελεί μακρινό κι άπιαστο όνειρο, με την κοινωνική πολιτική να χρησιμοποιείται μόνο κατ’επίφαση από τους εκάστοτε άρχοντες, ένας περίεργα τίμιος τύπος πάει κόντρα στο σύστημα, στέκεται πλάι κι όχι πάνω από τους πολίτες, μάχεται τα ντόπια συμφέροντα και τους ολιγάρχες κι όλη η πόλη πίνει νερό στ’ όνομά του πλην μιας θιγομένης μπουρζουαζίας, την οποία ο ίδιος ουδέποτε θα υπηρετήσει.
Έχουν γραφεί πολλά για τον Κώστα Πελετίδη, το δήμαρχο που σύρθηκε στα δικαστήρια αρνούμενος την όποια στήριξη της πόλης στο φασιστικό μόρφωμα κι αντιμετωπίζοντας για αυτό δικαστικές διώξεις από την κρατική μηχανή και κριτική από την κεντρική εξουσία. Πολλά γράφονται, την ώρα που ο ίδιος μιλά σπανίως σε κανάλια κι εφημερίδες. Ο λόγος απλός: η προσωπική προβολή και η ανάδειξη σε αξιώματα δεν ήταν και δεν είναι στα σχέδιά του, ο χρόνος του αφιερώνεται αποκλειστικά στην υπηρεσία των ανθρώπων που έχουν ανάγκη.
Ο Κώστας Πελετίδης είναι η έμπρακτη απόδειξη ότι υπάρχει εναλλακτική!
Όταν ζητήθηκαν από την κυβέρνηση με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου , τα αποθεματικά του Δήμου με σκοπό να αποδοθούν στου δανειστές, η δημοτική αρχή Πατρέων αρνήθηκε να τα παραδώσει. Τα αξιοποίησε υπέρ των αναγκών του πατραϊκού λαού. Κατέδειξε πως οι ανθρώπινες ανάγκες τάσσονται πάνω από όλα. Δεν είναι οι άνθρωποι αριθμοί και η αξιοπρεπής διαβίωσή τους αποτελεί χρέος των ιθυνόντων.
Διασφάλισε σε 1.540 μαθητές των σχολείων, την ώρα που το κράτος αρνείται να δει και να παραδεχτεί την ύπαρξη παιδιών που λιποθυμούν την ώρα του μαθήματος . Το κολατσιό καθιερώθηκε για όλους τους μαθητές, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση των γονιών τους, για να μη γίνεται διάκριση και για να διαφυλαχθεί η αξιοπρέπεια των οικογενειών. Προμηθεύτηκε βαν για να μεταφέρει εγκαίρως το ζεστό φαγητό από τα κεντρικά μαγειρεία προς τους παιδικούς σταθμούς και τα σχολεία.Δημιούργησε την Τράπεζα Τροφίμων και 13 δομές διανομής φαγητού. Σκέφτηκε και έκανε πράξη την προσφορά φαγητού κατ’οίκον. Με τον τρόπο αυτό, οι άνθρωποι που αδυνατούν να βγουν από το σπίτι έχουν πρόσβαση στη δωρεάν σίτιση.
Ο Δήμαρχος Πατρέων δεν θυμάται τους αστέγους μόνο στις γιορτές και η παρουσία δεν είναι διακοσμητική, ούτε παριστάνει τον ελεήμονα. Δεν αυταπατάται θεωρώντας πως η πόλη του δεν έχει προβλήματα,αντί για διακοσμητικά και ρόδες που δε γυρίζουν, εκείνος παρέχει μόνιμες δομές για τους αστέγους και σχεδιάζει με προσοχή τη μετατροπή δημοτικού κτηρίου σε ξενώνα φιλοξενίας και υπνωτηρίου αστέγων.
Μείωσε τα δημοτικά τέλη και αύξησε εκείνα που αφορούν τους μεγαλοϊδιοκτήτες. Έφτιαξε Παιδικούς Σταθμούς, παιδική κατασκήνωση, Βρεφοκομείο και ασφαλείς παιδικές χαρές, έργα δύσκολα μα ουσιώδη.
Αρνήθηκε την απόλυση των εργαζομένων του Δήμου και και δε σταματά να στηρίζει εμπράκτως τις κινητοποιήσεις και τους αγώνες των εργαζομένων.Διεκδίκησε και παλεύει καθημερινά για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.
Όλες οι δράσεις γίνονται με την βοήθεια των δημοτικών υπαλλήλων και του συμβουλίου, όλοι μαζί στο πλευρό του αγωνιζόμενου λαού, δρουν ενάντια στη φτώχεια και στην εξαθλίωση!
Πολιτικά συνεπής, γνήσιος, τίμιος, ταγμένος στην υπηρεσία των πολιτών που τον εξέλεξαν, επιλέγοντας το δύσκολο δρόμο της δράσης…αυτός είναι ο Δήμαρχος Πατρέων και το παράδειγμά του οφείλει να ακολουθήσει κάθε τοπικός άρχων που σέβεται το λαό και τον εαυτό του.
Κανείς λοιπόν, μόνος του στην κρίση!
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Νόστιμον Ήμαρ στον Δρόμο της Αριστεράς, την Παρασκευή 30.12.2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου